Vroegâh Lange tijd terug, de Sarkast was nog jong, was daar eens een zeer schone vrouw op het station. Deze vrouw heette Klazina. Zij zag de Sarkastiërs aan en besloot zich bij de Sarkast te voegen. De bewoners waardeerden dit zeer en een periode van geluk begon. Ze overzag het reilen en zeilen van de boot en genoot van de aandacht van alle bezoekers. Af en toe waren er natuurlijk kleine drempels op deze weg van tevredenheid. Zo moest ze eens een bijzonder ongemakkelijk zittend jurkje aan en kreeg ze de afgunst van enkele vrouwen over zich heen. Maar ze bleef glimlachen en was bereid alles te vergeven. Totdat ze werd gekidnapt. De jaloerse Eddies ontvreemde haar uit haar eigen fijne vertrouwde omgeving en nam haar mee naar hun eigen woning, waar ze lange tijd werd vastgehouden. Uiteindelijk poogden haar ontvoerders haar alsof ze een willoos object was haar over te dragen aan een nieuwe kast, de Zaak. Helaas waren er enkele zeer kwaad willende sujetten in de menigte die haar beetpakten en gruwelijk verscheurde. De Sarkastiërs zelf waren ook verscheurd door diepe, diepe rouw. Gelukkig herrees ze niet veel later weer, en kan ze weer genieten van de Sarkast, de bewoners en haar bewonderaars. Teigawoâhdag Op het moment is ze weer immer aanwezig in haar vertrouwde omgeving. Alles is weer rustig op de Sarkast en Klazina lijkt mooier dan ooit tevoren.